Τετάρτη, Νοεμβρίου 19, 2008

Διεθνές Δικαστήριο Χάγης: Το πλήρες κείμενο της Προσφυγής ΠΓΔΜ κατά Ελλάδας σε μετάφραση e-lawyer

ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ ΤΗΣ ΜΑΚΕΔΟΝΙΑΣ


ΥΠΟΥΡΓΕΙΟ ΕΞΩΤΕΡΙΚΩΝ






ΠΡΟΣΦΥΓΗ


ΕΝΩΠΙΟΝ ΤΟΥ ΔΙΕΘΝΟΥΣ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟΥ 



ΔΙΑΦΟΡΑ ΣΧΕΤΙΚΗ ΜΕ ΤΗΝ ΕΦΑΡΜΟΓΗ ΤΟΥ ΑΡΘΡΟΥ 11, ΠΑΡΑΓΡΑΦΟΣ 1 ΤΗΣ ΕΝΔΙΑΜΕΣΗΣ ΣΥΜΦΩΝΙΑΣ ΤΗΣ 13ΗΣ ΣΕΠΤΕΜΒΡΗ 1995


13 ΝΟΕΜΒΡΗ 2008




ΠΙΝΑΚΑΣ ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΩΝ


1. Εισαγωγή

2. Δικαιοδοσία του Δικαστηρίου

3. Τα γεγονότα

4. Ισχυρισμός της προσφεύγουσας και αίτημα αποκατάστασης

5. Αd Ηoc Δικαστής

6. Επιφύλαξη δικαιωμάτων

7. Διορισμός εκπροσώπου





1. ΕΙΣΑΓΩΓΗ


1. Η Δημοκρατία της Μακεδονίας (η οποία για κάθε περίπτωση αναφέρεται προσωρινά στο πλαίσιο των Ηνωμένων Εθνών ως “η πρώην Γιουγκοσλαβική Δημοκρατία της Μακεδονίας”, συμφωνα με την Ανακοίνωση του Συμβουλίου Ασφαλείας των Ηνωμένων Εθνών 817 του 1993) [1] (“η Προσφεύγουσα”) υποβάλλει αυτή την Προσφυγή κατά της Ελλάδας (“η Καθ' ης”) βάσει τη Ενδιάμεσης Συμφωνίας της 13ης Σεπτεμβρίου 1995 των Ηνωμένων Εθνών (“η Ενδιάμεση Συμφωνία”) [2] , η οποία δεσμεύει, σύμφωνα με το διεθνές δίκαιο, την Προσφεύγουσα και την Καθ' ης (“τα δύο Μέρη”). Η Προσφεύγουσα σκοπεύει να θεμελιώσει την παραβίαση εκ μέρους της Καθ' ης των νομικών υποχρεώσεών της σύμφωνα με το Άρθρο 11, παράγραφος 1 της Eνδιάμεσης Συμφωνίας και να διασφαλίσει την τήρηση των υποχρεώσεων της Καθ' ης, σύμφωνα με το Άρθρο 11 της Ενδιάμεσης Συμφωνίας σε σχέση με τις προσκλήσεις ή αιτήσεις που μπορεί να γίνουν προς ή από την Προσφεύγουσα, προκειμένου να γίνει μέλος του ΝΑΤΟ ή κάθε άλλου διεθνούς, πολυμερούς, περιφερειακού οργανισμού ή θεσμού στους οποίους η Καθ' ης είναι μέλος. Η Προσφεύγουσα εισάγει αυτή την υπόθεση προκειμένου να προστατεύσει τα δικαιώματά της σύμφωνα με την Ενδιάμεση Συμφωνία και να διασφαλίσει ότι της επιτρέπεται να ασκεί τα δικαιώματά της ως ένα ανεξάρτητο Κράτος που ενεργεί σύμφωνα με το διεθνές δίκαιο, συμπεριλαμβανομένου του δικαιώματός του να αιτείται να γίνει μέλος σχετικών διεθνών οργανισμών.


2. Το Άρθρο 21, παράγραφος 2 της Ενδιάμεσης Συμφωνίας αναγνωρίζει την δικαιοδοσία του Διεθνούς Δικαστηρίου, προς επίλυση των διαφορών ανάμεσα στα Μέρη.


3. Σύμφωνα με το Άρθρο 11 της Ενδιάμεσης Συμφωνίας, η Προσφεύγουσα έχει αναλάβει τη δεσμευτική υποχρέωση διεθνούς δικαίου:


“να μην προβάλλει ένσταση σε αίτηση ή ως προς την ιδιότητα του μέλους του Δεύτερου Μέρους [της Προσφεύγουσας] σε διεθνείς, πολυμερείς και περιφερειακούς οργανισμούς και θεσμούς στους οποίους το Πρώτο Μέρος [η Καθ' ής] είναι μέλος: ωστόσο, το Πρώτο Μέρος [η Καθ' ης] επιφυλάσσεται του δικαιώματός του να υποβάλλει ένσταση σε κάθε περίπτωση ιδιότητας μέλους που αναφέρεται παραπάνω, εάν και κατά το μέτρο που το Δεύτερο Μέρος [η Προσφεύγουσα] αναφέρεται σε κάθε τέτοιο οργανισμό ή θεσμό διαφορετικά απ' ό,τι αναφέρεται στην παράγραφο 2 της Ανακοίνωσης 817 (1993) του Συμβουλίου Ασφαλείας των Ηνωμένων Εθνών.”


4. Η Προσφεύγουσα έχει σεβαστεί το Άρθρο 11 (1) της Ενδιάμεσης Συμφωνίας αποδεχόμενη να συμμετέχει στη διαδικασία προσχώρησης στο ΝΑΤΟ και σε άλλους διεθνείς οργανισμούς υπό την ονομασία “η πρώην Γιουγκοσλαβική Δημοκρατία της Μακεδονίας”.


5. Ωστόσο, στη Διάσκεψη του ΝΑΤΟ στο Βουκουρέστι, η οποία έλαβε χώρα από τις 2 έως τις 4 Απριλίου 2008, η Προσφεύγουσα, ενεργώντας δια των οργάνων και εκπροσώπων της, υπέβαλε ένσταση στην αίτηση της Προσφεύγουσας για προσχώρησή της στο ΝΑΤΟ, παρά το γεγονός ότι η Προσφεύγουσα κατέστησε σαφές ότι θα ανεφέρετο ως μέλος του ΝΑΤΟ κατά τον τρόπο που προβλέπεται από την παράγραφο 2 της Ανακοίνωσης 817 (1993) του Συμβουλίου Ασφαλειας των Ηνωμένων Εθνών. Ως λόγος για τον οποίο η Καθ' ης υπέβαλε ένσταση δηλώθηκε  η επιθμία της να επιλύσει τη διαφορά ανάμεσα στα δύο Μέρη όσον αφορά το συνταγματικό όνομα της Προσφεύγουσας, ως ουσιώδη προϋπόθεση για την απόκτηση εκ μέρους  της Προσφεύγουσας της ιδιότητας μέλους του ΝΑΤΟ. Η ένσταση της Καθ' ης, που ισοδυναμεί με βέτο, είχε ως αποτέλεσμα να μην μπορεί η Προσφεύγουσα να εισέλθει στο ΝΑΤΟ.


6. Η Προσφεύγουσα έχει τηρήσει τις υποχρεώσεις της κατά την Ενδιάμεση Συμφωνία, υποβάλλοντας αίτηση αναγνώρισης ως μέλους του ΝΑΤΟ ως “η πρώην Γιουγκοσλαβική Δημοκρατία της Μακεδονίας” και όχι με άλλο όνομα. Υπ' αυτές τις περιστάσεις, η ένσταση της Καθ'ής στην αίτηση της Προσφεύγουσας για να γίνει μέλος του ΝΑΤΟ αποτελεί κατάφωρη παραβίαση των υποχρεώσεών της σύμφωνα με το Άρθρο 11 της Ενδιάμεσης Συμφωνίας.

ΙΙ. Η ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ ΤΟΥ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟΥ


7. Το Άρθρο 36 του Οργανισμού του Δικαστηρίου αναφέρει ότι:


“Η δικαιοδοσία του Δικαστηρίου περιλαμβάνει όλες τις υποθέσεις που αναφέρουν ενώπιόν του τα μέρη και όλα τα θέματα που αναφέρονται ειδικώς από τον Χάρτη των Ηνωμένων Εθνών ή από εν ισχύ Συνθήκες και Συμβάσεις.” [3]


8. Ως Κράτη Μέλη των Ηνωμένων Εθνών, η Προσφεύγουσα και η Καθ' ής είναι ipso facto διάδικα μέρη κατά την έννοια του Οργανισμού του Δικαστηρίου και έχουν δικαιώμα να εισάγουν υποθέσεις ενώπιόν του. Η Προσφεύγουσα και η Καθ' ής είναι επίσης συμβαλλόμενα μέρη της Ενδιάμεσης Συμφωνίας. Η Συμφωνία αναφέρει στο Άρθρο 21, παράγραφος 2:


“Κάθε διαφορά ή διαφωνία που προκύπτει ανάμεσα στα Μέρη όσον αφορά την ερμηνεία ή την εφαρμογή της παρούσας Ενδιάμεσης Συμφωνίας, μπορεί να υποβληθεί από καθένα εξ αυτών ενώιον του Διεθνούς Δικαστηρίου, με την εξαίρεση των διαφορών που αναφέρονται στο Άρθρο 5 παράγραφος 1.”


9. Η Ενδιάμεση Συμφωνία ετέθη σε ισχύ στις 13 Οκτωβρίου 1995, σύμφωνα με το Άρθρο 23, παράγραφος 1. Κατατέθηκε απο την Καθ' ης στα Ηνωμένα Έθνη (υπό τον αριθμό 32193) κατά την ίδια μέρα και είναι δεσμευτική για τα Κράτη από εκείνη την ημερομηνία. Παραμένει σε ισχύ, σύμφωνα με το Άρθρο 23, παράγραφος 2, καθώς δεν έχει αντικατασταθεί από μια οριστική συμφωνία ούτε έχει καταργηθεί με γραπτή ανακοίνωση υποβληθείσα εντός δώδεκα μηνών από κάποιο Μέρος.


10. Κατά την υποβολή της παρούσας Προσφυγής, όλα τα αμφισβητούμενα ζητήματα ανάμεσα στα Μέρη, οσον αφορά την ερμηνεία ή εφαρμογή του Άρθρου 11 της Ενδιάμεσης Συμφωνίας του 1995 υπόκεινται εν γένει στην υποχρεωτική δικαιοδοσία του Δικαστηρίου. Το αντικείμενο της διαφοράς δεν αφορά -άμεσα ή έμμεσα- την διαφορά που αναφέρεται στο Άρθρο 5, παράγραφος 1 της Ενδιάμεσης Συμφωνίας και, ακολούθως, δεν εφαρμόζεται η  εξαίρεση της δικαιοδοσίας που προβλέπεται από το Άρθρο 21, παράγραφος 2 της Ενδιάμεσης Συμφωνίας. 


III. ΤΑ ΓΕΓΟΝΟΤΑ


11. Η Προσφεύγουσα απέκτησε ειρηνικά την ανεξαρτησία της από την πρώην Γιουγκοσλαβική Ομοσπονδία στις 8 Σεπτεμβρίου 1991, όταν οι πολίτες της ψήφισαν συντριπτικά υπέρ της ίδρυσης ανεξάρτητου κράτους. Βάσει του αποτελέματος του Δημοψηφίσματος της 17 Σεπεμβρίου 1991, η Συνέλευση της Προσφεύγουσας θέσπισε μια Διακήρυξη μιας ανεξάρτητης και κυρίαρχης Δημοκρατίας της Μακεδονίας που έθεσε τις βασικές αρχές της εξωτερικής πολιτικής της Προσφεύγουσας. Αυτό οδήγησε στην θέσπιση νέου Συντάγματος στις 17 Νοεμβρίου 1991.


12. Στις 19 Δεκεμβρίου 1991, η Συνέλευση της Δημοκρατίας της Μακεδονίας ψήφισε μια νέα Διακήρυξη για την επιδίωξη ευρύτερης διεθνούς αναγνώρισης της Προσφεύγουσας ως κυρίαρχου και ανεξάρτητου κράτους. Όμως, τέτοια διεθνής αναγνώριση ακολούθησε με καθυστέρηση, κατά κύριο λόγο επειδή η Καθ'ής αρνήθηκε να αναγνωρίσει την Προσφεύγουσα με το όνομα που αναφέρεται στο Σύνταγμά της, με την αιτιολογία ότι το συνταγματικό όνομα υπέβαλλε εδαφικές βλέψεις επί τμήματος της Προσφεύγουσας


13. Αυτό το ζήτημα εξετάστηκε εν όλω στην Διαιτητική Επιτροπή της Συνέλευσης της Γιουγκοσλανίας (“η Επιτροπή Badinter”) στην από Ιανουαρίου 1992 Γνωμοδότηση αρ. 6 [4], η οποία προβλέπει κατά το ουσιώδες μέρος τα εξής:


“5. Η Διαιτητική Επιτροπή συνεπώς είναι της γνώμης:

- ότι η Δημοκρατία της Μακεδονίας ικανοποιηεί τα κριτήρια των Κατευθυντηρίων Γραμμών για την Αναγνώριση Νέων Κρατών στην Ανατολική Ευρώπη και την Σοβιετική Ένωση και τη Διακήρυξη για την Γιουγκοσλαβία που θεσπίστηκε από το Συμβούλιο των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων τον Δεκέμβρη του 1991, 

 - ότι η Δημοκρατία της Μακεδονίας, επιπλέον, έχει αποκηρύξει όλες τις εδαφικές διεκδικήσεις κάθε είδους, με αδιαμφισβήτητες, δεσμευτικές δηλώσεις διεθνούς δικαίου. Ότι η χρήση του ονόματος “Μακεδονία” δεν μπορεί συνεπώς να υποβάλει καμία  εδαφική διεκδίκηση εναντίον άλλου κράτους (υπογράμμιση του συντάκτη) [...]”


14. Κατά τη διάρκεια του 1992 και του 1993, η ιδιότητα της Προσφεύγουσας ως ανεξάρτητο κράτος αναγνωρίστηκε από αυξανόμενο αριθμό Κρατών, στα οποία δεν περιλαμβανόταν η Καθ' ης.


15. Στις 8 Απριλίου 1993, παρά την διαρκή διαφορά ανάμεσα σε Προσφεύγουσα και την Καθ' ης όσον αφορά το συνταγματικό όνομα της Προσφεύγουσας, η Προσφεύγουσα απέκτησε την ιδιότητα μέλους στα Ηνωμένα Έθνη, υπό τον όρο ότι στο πλαίσιο των Ηνωμένων Εθνών “θα αναφέρεται για κάθε σκοπό ως “η πρώην Γιουγκοσλαβική Δημοκρατία της Μακεδονίας”, ενόσω εκκρεμεί η διευθέτηση της διαφωνίας που έχει προκύψει όσον αφορά το όνομα του Κράτους” (σύμφωνα με την Ανακοίνωση του Συμβουλίου Ασφαλείας των Ηνωμένων Εθνών 817 (1993), παράγραφος 2) [5].


16. Η Ανακοίνωση 817 του Συμβουλίου Ασφαλείας των Ηνωμένων Εθνων – και στη συνέχεια η Ανακοίνωση 845 του Συμβουλίου Ασφαλείας των Ηνωμένων Εθνών (1993) [6]– καλούσε τα Μέρη να συνεργαστούν ώστε να καταλήξουν σε ένα γρήγορο συμβιβασμό της διαφοράς τους, υπό την αιγίδα του Γενικού Γραμματέα των Ηνωμένων Εθνών. Η Προσφεύγουσα λυπάται που αυτό το πλαίσιο δεν έχει ακόμη οδηγήσει σε μια τελική διεθέτηση της διαφοράς ανάμεσα στα Μέρη.  Παρ' όλ' αυτά,  η αποτυχία της υποκείμενης διαφοράς δεν αποτελεί αντικείμενο της παρούσας υπόθεσης. Η Προσφεύγουσα επιβεβαιώνει την δέσμευσή της στη συνέχιση των διαπραγματεύσεων υπό την αιγίδα του Γενικού Γραμματέα των Ηνωμένων Εθνών, σύμφωνα με το Άρθρο 5 της Ενδιάμεσης Συμφωνίας. 


17. Η θέσπιση της Ανακοίνωσης 817 του Συμβουλίου Ασφαλείας των Ηνωμένων Εθνων άνοιξε την πόρτα στον εξορθολογισμό των σχέσεων ανάμεσα στα Μέρη και, στις 13 Σεπτεμβρίου 1995, τα Μέρη συμφώνησαν και υπέγραψαν την Ενδιάμεση Συμφωνία, η οποία ιδρύει διπλωματικές σχέσεις μεταξύ τους. Το Άρθρο 1 της Ενδιάμεσης Συμφωνίας προβλέπει ότι το Πρώτο Μέρος [η Καθ' ης] αναγνωρίζει το Δεύτερο Μέρος [η Προσφεύγουσα] ως ένα ανεξάρτητο κυρίαρχο κράτος, με την προσωρινή ονομασία” η 'πρώην Γιουγκοσλαβική Δημοκρατία της Μακεδονίας'. Κατά το Άρθρο 11, παράγραφος 1 της Ενδιάμεσης Συμφωνίας, η Καθ' ης ανέλαβε τις ακόλουθες δεσμεύσεις:


“Από την έναρξη της ισχύος αυτής της Ενδιάμεσης Συμφωνίας, το Πρώτο Μέρος [η Καθ' ης] συμφωνεί να μην ασκήσει ένσταση ως προς την αίτηση ή ως προς την ιδιότητα του μέλους του Δεύτερου Μέρους [Προσφεύγουσα] σε διεθνείς, πολυμερείς και περιφερειακούς οργανισμούς και θεσμούς στους οποίους το Δεύτερο Μέρος [η Καθ' ης] είναι μέλος. Ωστόσο, το Δεύτερο Μέρος [η Καθ' ης] επιφυλάσσεται του δικαιώματος να υποβάλλει ένσταση σε κάθε περίπτωση ιδιότητας μέλους που αναφέρεται παραπάνω, εάν και στο μέτρο που το Δεύτερο Μέρος [η Προσφεύγουσα] αναφερθεί σε έναν τέτοιο οργανισμό ή θεσμό διαφορετικά απ' ό,τι στην παράγραφο 2 της Ανακοίνωσης 817 (1993) του Συμβουλίου Ασφαλείας των Ηνωμένων Εθνών.” [7]


18.  Μετά την θέσπιση και την έναρξη ισχύος της Ενδιάμεσης Συμφωνίας, η Προσφεύγουσα εξασφάλισε την ιδιότητα του μέλους σε ένα μεγάλο αριθμό “διεθνών, πολυμερών και περιφερειακών οργανισμών και θεσμών” στους οποίους η ίδια η Καθ' ης ήταν ήδη μέλος. Αυτοί οι οργανισμοί περιλαμβάνουν: τον Οργανισμό Ασφάλειας και Συνεργασίας στην Ευρώπη (Οκτώβρης 1995), το Συμβούλιο της Ευρώπης (Νοέμβριος 1995), τον Οργανισμό για την Απαγόρευση Χημικών Όπλων (Ιούλιος 1997), τον Ευρωπαϊκό Χάρτη Ενέργειας (Μάρτης 1998), το Διαρκές Δικαστήριο Διαιτησίας (Φεβρουάριος 2001) και τον Οργανισμό Παγκόσμιου Εμπορίου (Απρίλιος 2003). [8] Σύμφωνα με το Άρθρο 11, παράγραφος 1 της Ενδιάμεσης Συμφωνίας, η Καθ' ης δεν έχει υποβάλει ένσταση σε καμία αίτηση της Προσφεύγουσας για την απόκτηση της ιδιότητας μέλους σε κανεναν από αυτούς τους οργανισμούς, ακολουθώντας το άρθρο 11, παράγραφος 1 της Ενδιάμεσης Συμφωνίας. Σε κάθε περίπτωση, η αίτηση για την απόκτηση της ιδιότητας μέλους γινόταν από την Προσφεύγουσα με το συνταγματικό της όνομα, με την πεποίθηση ότι η ιδιότητα μέλους στον εκάστοτε  οργανισμό ή θεσμό θα αναφέρεται με τον τρόπο  που σκοπείται κατά την Ανακοίνωση 817 (1993) του Συμβουλίου Ασφαλείας των Ηνωμένων Εθνών. Αυτή η σταθερή πρακτική δεν είχε εγείρει καμία ένσταση από την Καθ' ης και δεν είχε προκαλέσει δυσκολίες στην συμμετοχή στους σχετικούς οργανισμούς.


19. Το 1995, η Προσφεύγουσα έγινε μέλος της Συνεργασίας για την Ειρήνη του ΝΑΤΟ, υπό την προσωρινή  ονομασία “η πρώην Γιουγκοσλαβική Δημοκρατία της Μακεδονίας”. [9] Το 2004 η Προσφεύγουσα προσκλήθηκε να μετάσχει στο Σχέδιο Δράσης Ιδιότητας Μέλους του ΝΑΤΟ, υπό την ίδια ονομασία και το αποδέχθηκε. Για πάνω από μία δεκαετία, η Προσφεύγουσα εργάστηκε με επιτυχία μαζί με άλλα μέλη του ΝΑΤΟ, συμπεριλαμβανομένης της Καθ' ης, καθ' ον χρόνο δεν ανέκυψαν ζητήματα όσον αφορά την ονομασία της Προσφεύγουσας. Η Προσφεύγουσα λυπάται που αυτή η κατάσταση τερματίστηκε αίφνης κατά την προσπάθειά της να καταστεί πλήρες μέλος του ΝΑΤΟ. Στις 3 Απριλίου 2008, κατά παράβαση του Άρθρου 11, παράγραφος 1 της Ενδιάμεσης Συμφωνίας, η Καθ' ης, με την ιδιότητά της ως μέλος του ΝΑΤΟ, έδρασε προς την κατεύθυνση της αποτροπής της λήψης πρόσκλησης προς την Προσφεύγουσα για να προσχωρήσει στο ΝΑΤΟ υπό την προβλεπόμενη ονομασία “η πρώην Γιουγκοσλαβική Δημοκρατία της Μακεδονίας”. Ως άμεση συνέπεια των ενεργειών της Καθ' ης, σε περιστάσεις κατά τις οποίες η ιδιότητα μέλους του ΝΑΤΟ προϋποθέτει την συναίνεση όλων των υπαρχόντων μελών [10], αποκλείσθηκε για την Προσφεύγουσα η απόκτηση της ιδιότητας μέλους του ΝΑΤΟ [11].


20. Αυτή η διαφορά αφορά τις ενέργειες της Καθ' ης προς αποτροπή της Προσφεύγουσας από το να λάβει πρόσκληση για να μετέχει στο ΝΑΤΟ, κατά σαφή παραβίαση των υποχρεώσεών της σύμφωνα με την Ενδιάμεση Συμφωνία. Η Καθ' ης κατέστησε σαφές, με τις πράξεις και τις δηλώσεις της που επακολούθησαν, ότι ο μόνος λόγος για την υποβολή αυτής της ένστασης στην απόκτηση της ιδιότητας μέλους του ΝΑΤΟ για την Προσφεύγουσα ήταν η διαφορά ανάμεσα στα Μέρη ως προς το συνταγματικό όνομα της Προσφεύγουσας. Η Καθ' ης επίσης κατέστησε σαφές ότι θα συνεχισει να υποβάλλει ενστάσεις στην απόκτηση της ιδιότητας μέλους του ΝΑΤΟ από την Προσφεύγουσα και θα εμποδίζει τις εξελίξεις μέχρι η διαφορά να επιλυθεί οριστικά κατ' ικανοποίησή της. Η Καθ' ης κατέστησε επίσης σαφές ότι θα υποβάλει ένσταση, για τους ίδιους λόγους, στην αίτηση της Προσφεύγουσας για προσχώρηση στην Ευρωπαϊκή Ένωση. [12] Η θέση της Καθ' ης είναι ανεπιφύλακτη, όπως προκύπτει από πληθώρα επιστολών, άρθρων εφημερίδων και συνεντεύξεων που παρατίθνεται στο Παράρτημα VII. Στις 14 Οκτωβρίου 2007, για παράδειγμα, σε μια συνέντευξη στην ελληνική εφημερίδα Καθημερινή, η υπουργός Εξωτερικών της Καθ' ης Ντόρα Μπακογιάννη, κατέστησε σαφές ότι οι ενέργειες της Καθ' ής αποφασίστηκαν εν γνώσει της παραβίασης της Ενδιάμεσης Συμφωνίας, ως μία τακτική που αποσκοπεί στην επιβολή μιας οριστικής λύσης του ζητήματος του ονόματος. [13]  Ένα άλλο παράδειγμα είναι μια επιστολή με ημερομηνία 14 Απριλίου 2008, στην οποία ο Μόνιμος Αντιπρόσωπος της Καθ' ης στα Ηνωμένα Έθνη, Πρέσβης Τζον Μουρίκης, έγραψε σε άλλους Μόνιμους Αντιπροσώπους στα Ηνωμένα Έθνη, δηλώνοντας ότι


ενόψει της αποτυχίας εξεύρεσης βιώσιμης και οριστικής  λύσης στο ζήτημα του ονόματος ,  η Ελλάδα δεν είναι σε θέση να δώσει τη συγκατάθεσή της για την πρόσκληση προς την Πρώην Γιουγκοσλαβική Δημοκρατία της Μακεδονίας ώστε να προσχωρήσει στην Βορειοατλαντική Συμμαχία” [14].  (υπογράμμιση συντάκτη)


21. Υπό περιστάσεις κατά τις οποίες η Προσφεύγουσα έχει εκφράσει την ετοιμότητά της για να προσκληθεί, κατονομαζόμενη ως “πρώην Γιουγκοσλαβική Δημοκρατία της Μακεδονίας”, οι ενέργειες της Καθ' ης για υποβολή ένστασης στην απόκτηση της ιδιότητας μέλους του ΝΑΤΟ συνιστούν πρόδηλη παραβίαση των υποχρεώσεών της κατά το Άρθρο 11, παράγραφος 1, της Ενδιάμεσης Συμφωνίας. 



IV. ΙΣΧΥΡΙΣΜΟΣ ΤΗΣ ΠΡΟΣΦΕΥΓΟΥΣΑΣ ΚΑΙ ΑΙΤΗΜΑ ΑΠΟΚΑΤΑΣΤΑΣΗΣ


22. H  Προσφεύγουσα ισχυρίζεται ότι η Καθ' ης, ενεργώντας δια των κρατικών οργάνων και εκπροσώπων της, έχει παραβιάσει τις υποχρεώσεις της σύμφωνα με το Άρθρο 11, παράγραφος 1 της Ενδιάμεσης Συμφωνίας.


23. Η Προσφεύγουσα ζητά από το Δικαστήριο:


(i) να διαγνώσει και να διακηρύξει ότι η Καθ' ης, δια των κρατικών οργάνων και εκπροσώπων της, έχει παραβιάσει τις υποχρεώσεις της σύμφωνα με το Άρθρο 11, παράγραφος 1 της Ενδιάμεσης Συμφωνίας


(ii) να διατάξει την Καθ'ης να λάβει όλα τα παραίτητα μέτρα για την συμμόρφωσή της προς τις υποχρεώσεις της σύμωνα με το Άρθρο 11, παράγραφος 1 της Ενδιάμεσης Συμφωνίας και να παύσει και να απέχει από την υποβολή ενστάσεως καθ' οιονδήποτε τρόπο, άμεσα ή έμμεσα, στην απόκτηση της ιδιότητας μέλους της Προσφεύγουσας στον Οργανισμό της Βορειοατλαντικής Συμμαχίας και/ή σε κάθε άλλους “διεθνείς, πολυμερείς και περιφερειακούς οργανισμούς και θεσμούς” στους οποίους η Καθ' ης είναι μέλος, εφόσον η Προσφεύγουσα αναφέρεται σε αυτούς τους οργανισμούς και θεσμούς με την ονομασία που προβλέπεται από την παράγραφο 2 της Ανακοίνωσης 817 (1993) του Συμβουλίου Ασφαλείας των Ηνωμένων Εθνών.


VI. AD HOC ΔΙΚΑΣΤΗΣ



24.  Σύμφωνα με τις διατάξεις του Άρθρου 31, παράγραφος 2 του Οργανισμού και το Άρθρο 35, παράγραφος 1, των Κανόνων, η Προσφεύγουσα προτείνει ως Ad Hoc Δικαστή τον Καθηγητή Budislav Vukas.


VII. EΠΙΦΥΛΑΞΗ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΩΝ



25. H Προσφεύγουσα επιφυλάσσεται του δικαιώματός της να τροποποιήσει και να επεκτείνει τους όρους της παρούσας Αίτησης, καθώς και τους σχετικούς λόγους της.


VII. ΔΙΟΡΙΣΜΟΣ ΕΚΠΡΟΣΩΠΟΥ


26. H Προσφεύγουσα διορίζει ως Εκπρόσωπό της την Αυτού Εξοχότητα, τον κ. Αntonio Miloshoski, υπουργό Εξωτερικών της Δημοκρατίας της Μακεδονίας.


27. Σύμφωνα με το Άρθρο 40, παράγραφος 1, των Κανόνων του Δικασυηρίου, κάθε ανταπόκριση που αφορά την παρούσα υπόθεση θα πρέπει να υποβάλλεται κατωτέρω:


Η Αυτού Εξοχότητα κ. Antonio Miloshoski

Πρεσβεία της Δημοκρατίας της Μακεδονίας

Laan van Meerdevoort 50 – C

2517 Χάγη

hague @ mfa . gov . mk



Λαμβάνω την τιμή να υποβάλλω τα ιδιαίτατα σέβη μου προς το Δικαστήριο


Χάγη, 13 Νοεμβρίου 2008


[υπογραφή – κρατική σφραγίδα]


Η Αυτού Εξοχότητα κ. Antonio Miloshoski


Υπουργός Εξωτερικών της Δημοκρατίας της Μακεδονίας



ΠΙΝΑΚΑΣ ΕΓΓΡΑΦΩΝ ΣΥΝΗΜΜΕΝΩΝ ΣΤΗΝ ΠΡΟΣΦΥΓΗ


ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ Ι    Ανακοίνωση 817 του 1993 του Συμβουλίου Ασφαλείας, η οποία θεσπίστηκε από το Συμβούλιο Ασφαλείας στην 3191η σύσκεψή του στις 7 Απριλίου 1993, S/RES/817 (1993).


ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ ΙΙ   Ενδιάμεση Συμφωνία (με σχετικές επιστολές και μεταφράσεις της Ενδιάμεσης Συμφωνίας στις γλώσσες των Συμβαλλομένων Μερών), η οποία υπογράφηκε στη Νέα Υόρκη στις 13 Σεπτεμβρίου 1995, UNTS, Vol. 1891, I-32193

Αυθεντικό κείμενο: Αγγλικά. Καταχωρήθηκε στην Ελλάδα στις 13 Οκτωβρίου 1995 


ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ ΙΙΙ  Διαιτητική Επιτροπή της Συνέλευσης της Γιουγκοσλαβίας, “Γνώμη Αρ. 6 για την Αναγνώριση της Σοσιαλιστικής Δημοκρατίας της Μακεδονίας από την Ευρωπαϊκή Κοινότητα και τα Κράτη Μέλη της”, Παρίσι, 11 Ιανουαρίου 1992.


ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ ΙV  Ανακοίνωση 845 του 1993 του Συμβουλίου Ασφαλείας, θεσπίστηκε από το Συμβούλιο Ασφαλείας στη 3243η συνάντησή του στις 18 Ιουνίου 1993, S/RES/845 (1993).


ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ V  Έγγραφα που προσδιορίζουν την ημερομηνία απόκτησης ιδιότητας μέλους ή συμμετοχής της Προσφεύουσας σε επιλεγμένους διεθνείς οργανισμούς:


Α. Οργανισμός για την Ασφάλεια και την Συνεργασία στην Ευρώπη

(Οκτώβριος 1995)


Β. Το Συμβούλιο της Ευρώπης (Νοέμβριος 1995).

Γ.  Ο Οργανισμός για την Απαγόρευση των Χημικών Όπλων (Ιούλιος 1997).

Δ. Ο Ευρωπαϊκός Χάρτης για την Ενέργεια (Mάρτιος 1998).

Ε. Το Διαρκές Δικαστήριο Διαιτησίας (Φεβρουάριος 2001).

ΣΤ. Ο Παγκόσμιος Οργανισμός Εμπορίου (Απρίλιος 2003).

Ζ. Συνεργασία του ΝΑΤΟ για την Ειρήνη (1995).


ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ VI    Διακήρυξη της Διάσκεψης του Βουκουρεστίου, εκδοθείσα από τους Επικεφαλής των Κρατών και Κυβερνήσεων που έλαβαν μέρος στο Βορειοατλαντικό Συμβούλιο του Βουκουρεστίου στις 3 Απριλίου 2008, Δελτίο Τύπου 49 (2008):


http://www.nato.int/docu/pr/2008/p08-049e.html.


ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ VII Επιστολές, δημοσιευμένες δηλώσεις, συνεντεύξεις και άρθρα σε εφημερίδες που απηχούν τη θέση της Καθ' ης.


Α. Γράμμα του Πρέσβη Τζον Μουρίκη, Μόνιμου Αντιπροσώπου της Καθ' ης στα Ηνωμένα Έθνη προς τον Πρέσβη Jorge Urbina, Mόνιμο Αντιπρόσωπο της Costa Rica στα Ηνωμένα Έθνη, Νέα Υόρκη, 14 Απριλίου 2008, Ref. F. 4608/450/AS 1161.


B. Συνέντευξη με την Υπουργό Εξωτερικών της Καθ' ης Ντόρα Μπακογάννη, στην έκδοση United Macedonian Diaspora (28 Οκτωβρίου 2006) 


http://umdiaspora.org/content/view/150/9/.


Γ. Άρθρο με τίτλο “Greece to Veto Macedonia's EU, NATO bids if name issue not resolved”, στην Southeast European Times (7 Σεπτεμβρίου 2007):


 http://setimes.com/cocoon/setimes/xhtmI/en_GB/newsbriefs/setimes/newsbriefs/2007/09/07/nb-06. 


Δ. Συνέντευξη  της δημοσιογράφου  κ. Δώρας Αντωνίου με την Υπουργό Εξωτερικών της Καθ' ης κ. Ντόρα Μπακογιάννη στην καθημερινή εφημερίδα Καθημερινή (14 Οκτωβρίου 2007):


http://www.ekathimerini.com/4dcrri/_W_ articles_ell_100007_1511_0120_07_88955. 


Ε. Ρεπορτάζ από ενημέρωση της Υπουργόυ Εξωτερικών της Καθ' ης κ. Ντόρας Μπακογιάννη στο υπουργικό συμβούλιο της Καθ' ης στην καθημερινή εφημερίδα Καθημερινή (17 Οκτωβρίου 2007):


http://www.ekathimerini.com/4dcgi/_w_articles_politics_2_17/10/2007_89036.


ΣΤ. Άρθρο με τίτλο “Premier dangles FYROM veto” στην Αθηναϊκή καθημερινή εφημερίδα Καθημερινή (23 Φεβρουαρίου 2008):


http://www.ekathimerini.com/4dcgi/_w_articles_politics_2_23/02/2008_93651


Ζ. Συνέντευξη με την Υπουργό Εξωτεριών της Καθ' ης κ. Ντόρα Μπακογιάννη με το δημοσιογράφο Michael Martens στην Frankfurter Allgemeine Zeitung (28 Μαρτίου 2008): 


http://www.mfa.gr/www.mfa.gr/Articles/en-US/280308_alp_1640.htm.


H. Άρθρο της Υπουργού Εξωτερικών της Καθ' ης Ντόρα Μπακογιάννη με τίτλο “Τhe view from Athens”, στην International Herald Tribune (31 Μαρτίου 2008):


http://www.iht.com/articles/2008/03/31/opinion/edbakoy.php


Θ. Άρθρο της Υπουργού Εξωτερικών της Καθ'ης Ντόρα Μπακογιάννη με τίτλο “All in a name” στην The Wall Street Journal (1η Απριλίου 2008):


http://online.wsj.com/article/SB120701620662579369.html.



I. Άρθρο του Robert Ghement με τίτλο “Greece blocks FYROM but still wants to talk” στην Αθηναϊκή καθημερινή εφημερίδα Καθημερινή (4 Απριλίου 2008)

http://www.ekathimerini.com/4dcgi/_w_articles_politics_2_04/04/2008_95129.


IA. Άρθρο της Υπουργού Εξωτερικών της Καθ' ης Ντόρας Μπακογιάννη με τίτλο “Ιn the name of a common future” στην The Wahsington Times (29 Απριλίου 2008):

http://washingtontimes.com/news/2008/apr/29/in-the-name-of-a-common-future/.


ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ VIII   Επιστολή του Αναπλητωτή Αντιπροσώπου της  Μόνιμης Αντιπροσωπείας της Προσφεύγουσας στα Ηνωμένα Έθνη, Nέα Υόρκη, 2 Μάη 2008, Α/62/826-S/2008/290.


ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ IX  Επιστολή του Πρέσβη Τζον Μουρίκη,  Μόνιμου Αντιπροσώπου της Καθ' ης στα Ηνωμένα Έθνη προς τον Γενικό Γραμματέα, Νέα Υόρκη 23 Μάη 2008, Α/62/848-S/2008/346.

___________________________________________________________________________



ΥΠΟΣΗΜΕΙΩΣΕΙΣ


[1] Ανακοίνωση του Συμβουλίου Ασφαλείας SC/RES/817 (1993) της 7 Απριλίου 1993, που εκδόθηκε από το Συμβούλιο Ασφαλείας στην 319η συνεδρίασή του στις 7 Απριλίου 1993. Βλ. Παράρτημα Ι.

[2] Βλ. Παράρτημα ΙΙ

[3]Το  Άρθρο 5 παράγραφος 1 της Ενδιάμεσης Συμφωνίας αναφέρει “Τα Μέρη συμφωνούν να συνεχίσουν τις διαπραγματέυσεις υπό την αιγίδα του Γενικού Γραμματέα των Ηνωμένων Εθνών, σύμφωνα με την ανκοίνωση 845 (1993) του Συμβουλίου Ασφαλείας, αποσκοπώντας σε μια συμφωνία  διαφορά  που περιλαμβάνεται σε εκείνη την ανακοίνωση καθώς και στην ανακοίνωση του Συμβουλίου Ασφαλείας 817 (1993).” Βλ. Παράρτημα ΙΙ.

[4]Βλ. Παράρτημα ΙΙΙ. Η Επιτροπή ιδρύθηκε απο το Συμβούλιο των Υπουργών της ΕΟΚ προκειμένου να παρέχει νομικές συμβουλές σε θέματα που απέρρεαν από την διάλυση της Ομοσπονδιακής Σοσιαλιστικής Δημοκρατίας της Γιουγκοσλαβίας, συμπεριλαμβανομένων των αιτήσεων για αναγνώριση που έγιναν από πρώην Γιουγκοσλαβικά κράτη.

[5]Βλ. Παράρτημα Ι.

[6] Ανακοίνωση του Συμβουλίου Ασφαλείας SC/RES/845 (1993) της 18 Ιουνίου 1993, που εκδόθηκε από το Συμβούλιο Ασφαλείας κατά την 3243η συνεδρίασή του στις 18 Ιουνίου 1993. Βλ. Παράρτημα IV.

[7] Βλ. Παράρτημα Ι.

[8] Βλ. Παράρτημα V.

[9] Η Προσφεύγουσα είναι μέρος σε μια Συμφωνία ανάμεσα σε Κράτη μέλη της Βορειοατλαντικής Συνθήκης και Άλλα Κράτη μέλη που συμμετέχουν στην Συνεργασία για την Ειρήνη όσον αφορά την θέση των Ενόπλων Δυνάμεών τους, η οποία υπογράφηκε στης Βρυξέλλες το 1995. Βλ. Παράρτημα V (G).

[10]To Άρθρο 10 της Βορειοατλαντικής Συνθήκης (4ης Απριλίου 1949) προβλέπει: “Τα Μέρη μπορούν, με ομόφωνη συμφωνία, να προσκαλούν κάθε άλλο Ευρωπαϊκό Κράτος που είναι σε θέση να προάγει τις αρχές της Συνθήκης και να συμβάλει στην ασφάλεια της περιοχής του Βορείου Ατλαντικού, να προσχωρήσει στη Συνθήκη. Κάθε Κράτος που καλείται μπορεί να καταστεί Μέρος της Συνθήκης καταθέτοντας το έγγραφο της προσχώρησης στην Κυβέρνηση των Ηνωμένων Πολιτειών Αμερικής. Η Κυβέρνηση των Ηνωμένων Πολιτειών Αμερικής ενημερώνει κάθε Μέρος για την κατάθεση κάθε τέτοιου εγγράφου προσχώρησης.”

[11] Διακήρυξη της Διάσκεψης του Βουκουρεστίου, εκδοθείσα από τους Επικεφαλής των Κρατών και Κυβερνήσεων που έλαβαν μέρος στο Βορειοατλαντικό Συμβούλιο του Βουκουρεστίου στις 3 Απριλίου 2008, Δελτίο Τύπου 49 (2008).

[12] Bλ. για παράδειγμα, Παράρτημα VII (B), (Γ), (ΣΤ) και (Η)

[13] Βλ. Παράρτημα VII (B).

[14] Bλ. Παράρτημα VII (A).

[15] Όπως αναφέρεται σε επιστολή του Αναπληρωτή Μονίμου Αντιπροσώπου στην Μόνιμη Αντιπροσωπεία στα Ηνωμένα Έθνη (2 Μάη 2008) στο Παράρτημα  VIII. Βλ. επίσης επιστολή σε απάντηση από τον Μόνιμο Αντιπρόσωπο της Καθ' ης στα Ηνωμένα Έθνη (28 Μάη 2008) στο Παράρτημα ΙΧ.



___________________________________________________________________________________


To παραπάνω κείμενο αποτελεί μετάφραση από το αγγλικό πρωτότυπο που βρίσκεται αναρτημένο στην σχετική  ιστοσελίδα του Διεθνούς Δικαστηρίου της Χάγης.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

To νομοσχέδιο για την ισότητα στον γάμο

 Το νομοσχέδιο προβλέποντας στο άρθρο 3 ότι ο γάμος επιτρέπεται για άτομα διαφορετικού ή ίδιου φύλου, αυτοδικαίως επεκτείνει στα ζευγάρια το...